αντιβροντώ

(Α ἀντιβροντῶ, -άω)

νεοελλ.

1. βροντώ, ηχώ

2.αντηχώ

αρχ.

βροντάω κι εγώ (σαν τον Δία) ή θορυβώ όπως ο αντίπαλός μου.